Bebeğin neredeyse tüm duyuları doğumdan önce iyi gelişmiştir. Bebek anne karnındaki sesleri duyabildiği için bazı sesler sakinleşebilir ve bazı sesler daha canlı ve canlı bir duruma geçebilir. Örneğin, çamaşır makinesi ve elektrikli süpürge gibi makinelerin sesi rahim sesini andırır ve kalp atışı gibi ritmiktir, bu nedenle çoğu bebeği sakinleştirebilir. Yenidoğanlar ani yüksek gürültü karşısında şaşırırlar. Bebeğin dokunma hissi de iyi gelişmiştir. Doğdukları andan itibaren sünnet gibi deriye acı veren işlemlere duyarlı oldukları ve ısı değişmelerine tepki verdikleri bulunmuştur. Yenidoğan oldukça iyi gelişmiş tat duyusu sayesinde tatlı, tuzlu ve ekşiyi ayırtedebilir. Bebeklerin önce tatlıyı tercih ettikleri, tuzlu tercihlerinin ise daha sonra geliştiği bulunmuştur. Yenidoğanın, yetişkinlerin hoş ve nahoş olarak ayırt ettikleri kokuları ayırt edebildiği, meme emen 1 haftalık bebeklerin biberonla beslenen bebeklere göre anne kokusuna daha duyarlı oldukları ve kız bebeklerin kokuları, erkek bebeklerden daha iyi tanıdıkları bulunmuştur. Bebeklerin en zayıf duyusu görme duyusudur. Bir yetişkin kadar net görünen şey 45 yaşına kadar gerçekleşmez. Yenidoğanların görme yeteneği zayıftır, ancak yavaş hareket eden bebekler iki aylıkken izlenebilir ve taranabilir. Yaklaşık üç aylıkken renkleri ayırt edebilir ve insan yüzünü zıt renkler içeren karmaşık, hareketli şekillerde görmeyi tercih eder.